• Brouwerij: Alvinne (Heule)
• Soort: imperial stout
• Alcohol: 10%
• Fles: 33 cl

• Uitzicht: zeer donkerbruin tot zwart; pareling nauwelijks zichtbaar. Fijn beige schuim.
• Aroma: een naar het zure? Melkzuur?
• Smaak: gebrande mout
• Afdronk: gebrand, subtiele alcohol. Zurig.

Een stout is een zeer donker bier, dat zijn donkere kleur meestal krijgt door het roosteren van de mout. Stoutbieren zijn ruwweg in te delen in twee categorieen: enerzijds de zoetere varianten ('milk stout' of 'sweet stout', zoals het voormalige Whitbread), en anderzijds de imperial stout, gekenmerkt door een bittere smaak die neigt naar koffie of pure chocolade. De Mano Negra van Alvinne is onder te brengen in die laatste categorie.

Ik heb eens horen zeggen dat stout het enige bier is dat je mag drinken als je een te lage bloeddruk hebt. Verder zegt men van stout dat het 'eten en drinken tegelijk' is, en dat is niet ten onrechte. Een imperial stout is geen bier waar je er op een avond heel veel van drinkt. Maar het is een lekker bier, dat je bij een proeverij best als laatste probeert. Drink je het te vroeg, dan kan het zijn dat zijn smaak zo lang blijft hangen dat je van de volgende bieren de helft van de smaak moet missen.

Het zurige dat je bij Mano Negra proeft, is eerder uitzonderlijk voor stout. Zelfs Mano Negra heeft dat niet altijd; onlangs dronk ik nog een flesje van vorig jaar, en daar was het zure zo goed als afwezig. Misschien verdwijnt het met het staan, of misschien is de Mano Negro het ene jaar al wat zuurder als het andere.

Een leuk weetje over de bieren van Alvinne, is dat de etiketten meestal aan beide zijden bedrukt zijn. Als je het etiket van je stout losweekt, vind je op de achterkant wel eens het etiket van de Alvinne Tripel of van de Caspar.